mathilda

Güneş ufuk çizgisine tecavüze başladığında rujunu taşırdı dudaklarından. Şimdi abartılı bir gülümseme oturtabilirdi yüzüne. bu taşkınlık onu çocuksu kılmıştı. anne olmak böyle olsa gerekti, kimbilir? Anne olamayacak kadar üşengeçti oysa. Sevişirken sıkılır, koyun sayardı Mathilda. Sevmeyi iyi bilirdi, her şeye rağmen. "sevmeli insan" derdi, çoğu sohbetinde. "En azından bunu yapmalı" derdi. 

"En azından" geçince bir cümlede, orada kaybetmişlik sinmiştir derdi eski patronum; moruk jack. Adam değildi, ama doğru söylemişti. Mathilda kaybetmişti. Eteği bile yarımdan öteye gidemezdi, südyen kullanmazdı. İlle bir şey içecekse önce çay söylerdi, sonra su. Teşekkürü çok ederdi, özür dilemeyi huy edinmişti. Oysa özür dilemek de ne hayatta? O kadar çok hatalı insan var ki, ne yüzle özür dilememin sonuna kadar gözlerimin içine bakabilecekler? Bunu yapabilenleri sadece tebrik edebilirim ben. Mathilda şimdi nerdedir?

Güneş, koli bantı söker gibi ayrıldı dağın üstünden, göğe doğru. Kirpiği geceden boyalı kız gözlerini aralayamadıysa da, denedi. iki elini gözlerine istihdam etti. Çırılçıplak geçti gazetecinin önünden. Kırmızı yanmadan durdu sokakta arabalar. Yalın ayak gezindi Mathilda. Tırmanmaya başladı bayonne köprüsünün tepesine. Kahvelerini yudumladı insanlar. Sıcaktı. Mathilda, kamburca tutundu tırmandı ve tırmandı. Göğüsleri sırayla demir desteklere değdiler. Soğuktu. Kalçaları gölgeli gölgeli sallandı. Düzgün biryere ulaştığında. konuşacak diye beklediler. O beklemedi. Bıraktı kendini ve yüzünü... Kısa süre salındı Mathilda. Bir imza kadar hızlıydı, bir fotoğraf karesi gibi yada. Vücudu suyla öpüştüğünde anılardan silindi, insanlar hayatlarına yeni arkadaşlar sipariş ettiler. Yeni çalışanlar için yeni başvurular yapıldı. Yeni sevgililer için birer duş alındı. Eski sevgililer bir süre mastürbasyona maruz kaldı. Dünya kendi etrafında dönmeye devam etti, ara sırada güneşin... Yeni günler doğdu yaşamakta inat edenler için. Durur hala kabarcıkları Mathilda'nın yaşanmışlıklar üstünde...

eren akgül