14 Ağustos 2012 Salı

oyun

eski püskü bir sandalyeden nasıl gider insan?
aylar öncesinde yaşanmış mutluluğa...
anı deyip geçme vakti şimdi , ağlama.
beni , seni üzen ne aslında?
şimdinin uzaklığı mı öncesinden?
yoksa eskinin muştuluğu mu mutllulukta?
ne ilerisini görüyorum artık, ne gerisi eskisi kadar aydınlık...
şimdi susma vakti suflesiz..
ve rollendim ben sahneme..
tek dekor sensizlik...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder