ziverbey konağı ve işkenceler

ziverbey konağında işkenceler kopardı cumartesi akşamları. ben seni düşünürdüm... karanlığın son haddiydi şüphesiz ve ağlayamayacak kadar adamdık orası da kesin. süzülen yaşlara meltem adını verirdik, aykırılığın tan yerine ulaştığı anlarda. sen kimbilir neredeydin, kahvenin buğusu ilişmiş miydi fincanına. tüm mesele buydu. ziverbey konağında mum yanardı ta sabahtan, ta akşama... karanlığın son haddiydi, o kadar.    ea