Gözlerin İstanbul kokuyor,
Kaçış kaçış çocuklar, dalıp gittiğin sokaklarda,
Bir kayık geçiyor hüzünlerden,
Ve ben seni düşlüyorum ankara’da…
Gözlerin kum kum…
Eli yüzü çamur çocuklar geçiyor önlerimden,
Bir kayık batıyor gökyüzünde,
Yıldızları ellerinde…
Ve sen koşuyorsun yalınayak,
İnsanlar yıldız kaydı sanıyor…
Gözlerin gecenin son saatleri,
Yumuk yumuk ve uykulu,
Üzerinde bir battaniye, belki bir bulut.
Masada kırık bir kavanoz, doluca reçel
Ve dudaklarına damlıyor ağır ağır…
Aşk gibi yayılıyor, zaman gibi…
Gözlerin bir kadehi, yan yana…
Ve sen saklı bir çiçek, yosunlu taşlar altında…
Sen gözlerini kapıyorsun,
İnsanlar gece diyor…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder