26 Eylül 2011 Pazartesi

bir kadın oturmuştu işte yalnızlığın ta karşısına. dalgaları ayak uçlarını yaladı biraz. saçları hafifce titredi rüzgarda. gözlerinı kaldırsaydı topraktan, kainat ellerine dökülecekti... ama kaldırmadı. dudaklarını büktü o kadar..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder