Bugün umut dolu bir gün. Sıkıldığım bir şehirde seni bekliyorum. Buğulu nefesler geçiyor önümden, yaşıyormuşçasına. Oysa en fazla benim kalbim atıyor bugün. Dedim ya seni bekliyorum, yıkık kaleli kentin, ayakta insanlarıyla. Her temas iz bırakır derler ve Aralık'da soğuk olur kütüphaneler. İki sandalye kumsalda, umut dolu, güneşe karşı oturtulmuş. Dedim ya umut dolu, güneşe doğru... Benim gibi.
Karşımda oturmuşsun, kazağının kollarını parmak uçlarına kadar çekmişsin. İnsanın ne diyeceğinin bilemediği anlar vardır. Savaşlardan sonra, barışlardan önce. Hatırlamak bir intihar teşebbüsü şimdi, tüm bunları... Yarım şaraplar buruk tatlar bırakır derdi amcam. Amcam öldüğünde ben 7 yaşındaydım. Onu da hatırlamak güzel, seninle.
Yoruldum artık inan. Emekli olup, yazlık almalıyım. Mangallar yapıp göbeğime soğuk biralar basmalıyım. Komşu çocukların pipilerini sıkmalıyım. Tartışmaktan yoruldum. Açıklamaktan. Bir şair diyor ya. "Seviyorum işte, daha fazlasını yorgunum anlatmaya " Onu da anlıyorum bugün. Ona da içiyorum bu akşam.
Tüm anılar iyidir. Yaşananlar, yaşanmıştır. Olması gereken oldu mu bilmem. Olan olmuştur. Brokoli de iyidir. Eti yanık yapıcaksın biraz. Kameralara el sallamayı unutmayacaksın hem. Son kezmiş gibi öpeceksin sevdiklerini. Dudaklarını banar gibi. Zaman geriye gitmez. Benim ilerleyemediğim gibi.
Eski günler, eski sesler. Bakmaya korktuğum bir fotoğraf şimdi geçmişim. Yüzüm son anda kaymış, belki bir zamanlama hatası. Belki de yetersız ışık. Kadraja giren bir dolu hayat. İki bisiklet yokuş aşağı. Karanlıkta kırmızı bir araba. Bir otel odasında sevişen aşıklar. Havalimanlarında babamın çakısı. Sakızdan çıkan aşklar... Cüzdan şiirleri var biraz flü. Beyaz çorabıyla bir barda uzanmış bir kadın, arka taraflarda. Hayat bir bakıma güzeldir sevgilim. Her albümün boş bir sayfası, bir sonu vardır. Şimdi gitmeliyim. Mutlu uyu, üstünü açma geceleri. Ocak ayı karlı geçer kuzey yarım kürede ve bende.
müzikle okuyunuz...
eren akgül
7 ocak 2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder